caddenin karşısında

binlerce dikili taş

yaşın kaç 

hiçbir şeyin olmadığı zaman/da

binlerce dikili taş

ve

hiçbirini bilmeden

geçiyorum aralarından dans ederek

yaşım kaç

Ikra/

ademden sonra

usandı tanrı

kilden ve alaktan

tek istediği üflemekti çünkü

ismi ve cismi

görev ademe düştü

surdan önce

havvada yoğruldu ak toprak

tanrı üfledi her doğana

pufff

baltasını ve asasını

salladıkça azrail

işte orada

ayaklanıyor oğulları

hınçla bakarak

battıkça batarak

orada, evet bak!

tufan oldukça

tırnaklarının arasındaki kil

kuruyor gözlerim gibi

üfle ve

üfür var-ı yok-u

sonra

silahlar ve kan

seviştikçe

toprak oldu, kil oldu

ademin eli

kaz çukuru

yak kemiği

elli bin adım boyu

şu caddenin karşısında

binlerce

dikili taş

asrı sorma

dikildikçe dikiliyor tüy gibi

boğazıma

asra yemin

hücrelerim

kuru killeri ayıklıyor

hepsi birer put

üzerlerinde 

tanrının parmak izleri

aşka yemin

ben gebeyim

içim kil dolu

göğsüm put

ne taşım

ne aşım

mezarımda

cehennem çiçekleri

Afrâ Kutluğ