Bugün onunla ilk buluşmamızdı. Sakin bir kafeye geçip oturduk. Hayatın gündelik yorgunluklarından arda kalan bir gülümsemeyle gözlerini benden ayırmıyordu. Bana “en çok hangi yemeği seviyorsun” diye sordu. “Hiçbirini” dedim. “Aa nasıl olur herkesin çok sevdiği bir yemek vardır iyice bir düşün” dedi. “Ben çok sevemiyorum” dedim. “Nasıl yani” dedi. Çok sevince sıkıldığımı söyledim. Oturduğu yerden kalktı ve hesabı ödemek için kasaya yöneldi. Arkasından gitmek istedim lakin henüz çayım bitmemişti.

İmge Yılmaz