gövdem, terası beynim olan apartman boşluğu

herkesin cinayet delillerini sakladığı

 

sürsün orda bu meşûm hikâye

ısrarlar, geçimsiz yurttaşlıklar

işte orda...onüç yaşında çocukların unutuldukları

herkesten bana sarkan acılar

kana kana öldür beni

toplum dediğin dizboyu ricalar

gerekirse geç gel ya da hiç gelme

ama uğrama bana...karanlık bir jilet taşır tüm uğrayışlar

 

nedir bu sendeki ben hali

sakın kendi karikatürümü yaptığım

sarılıp ağladığım bir tören olmasın gece

öyle taraf gözlerle bakma bana

yanlış öykülerde doğru kahramanlar

çabuk ölürler

kim bu lacivert şempanzeler

durmadan el çırpan

herkes biliyor

dolunay, bir iklimdir

metamorfoz geçirir çiçekler

 

içimde kol geziyor bölük bölük incinmişlikler

bu bir gala tek başına izlediğim

tek başına iğrendiğim

bir apolet gibi taşıma omzundaki günah kuşlarını

elveda desen dur değil

şimdi bir ayet gibi anımsa seviştiğimizi

yakıyorum işte sana değen yerlerimi

 

Mehmet İşten

(Öteki-siz Dergisi)