Nitelikli bir Prag iğnesinin ucunda

kapandı demirden ağız

Ateşten turnalar uçtu göklerimizde

Ben o zamanlar

yaşamanın nasıl bir şey olduğunu

yalnız bu ateşten turnaların vahşet gözlerinden

senin ellerinden kendi içine kıvrılan kollarından

bana hiçbir şey vermeyen kollarından anlardım

Bir taht dururdu yüksekçe

Kraldınız

Tacınızdan içmeliydi suyu güneşi toprağı

Yaşam hantal kollarınızdan tadılmalıydı

ki biz

koyu duaların dans ettiği ayinden

sapasağlam yürürdük

Bir bendim

göğsümü kemiren maymunlara emreden susmalarını

Tacımı soyun olmaktan aldım

Keskin bir hançerle kanayan dudaklarımdan anlardın

kaskatı bir Fransızın Türke olan tavrını

Sonra tüm mışları mişleri

susan gölgelerimden

azığıma kattığın hiçlikten

uzaklara dalmışlığımdan anlardın.

 

Zeynep N. Tiryaki

(şiir mayasıdır uzakların, Pikaresk Yayınevi, 2022)