Tahmin ettiğin gibi gidiyor her şey

Ne Fenerbahçe şampiyon olabildi ne ben şair

Yirmi beşinci kovan da düşmek üzere ömrümün kaldırımlarına

Yiten gençliğim küf, kan, barut, tütün ve şarap kokuyor

 

Belki inanmayacaksın ama kafam ayıkken de

Yaşayabiliyorum artık tabi buna ‘yaşamak’ denirse

Kömürlüğe inip fare, balkona çıkıp güvercin

Mahir’e bakıp dayı oluyorum

 

Mutlulukla parlayan bir çift çocuk gözünden

Çocukluğumdan damıttığım acıları içiyorum

Mahallemi yağmur yıkıyor her gece guslettiğim saatte

Sen çürümüş parmaklarınla

Odama bir gitar solosu çalmaya niyet ediyorsun

 

Biliyorum önemli olan niyet biliyorsun niyetim halis

Tamam da biz içine oksijenin bile girmeye tereddüt ettiği

Bu odadan nasıl çıkıp gideceğiz?

Kaybedenler otobanı çıkıyormuş yetim aylığı ormanına

 

Bunu bir tuvalet aynasından duymuştum

Oraya gitsek rahat ederiz sanıyorum

Her ayın birinde ellerinde içki dolu poşetlerle gelir orada dostlarımız

Biz ancak orada dostlarımız olabileceğine inanırız

 

Berkay Ulaş SARI